QUINZE



Avui és dijous, i fa quinze anys que vaig encetar aquest bloc. En aquests quinze anys s'han perdut molts blocs en la bugada del temps, i pocs en queden dels que hi havia en aquells inicis, twitter, facebook o instagram han anat creixent a costa dels blocs, però és el que hi ha. I aquí seguim donant la llauna cada dia des de 2006. O com es diría en anglès: Since 2006. Gràcies a tots el que seguiu pasant per aquí, fins i tot en un més com el d'Agost, on mai passa res i enguany està passant de tot.

12 comentaris:

  1. No se desde cuando te sigo. Ni recuerdo cuando empecé, creo que hace doce años Entonces es el tiempo, más o menos que te voy siguiendo.
    Es cierto que los blocs han decaído porque la pantalla pequeña del teléfono hace más fácil en Tuiter o el Facebook, pero no es menos cierto que para narraciones intermedias, fotos con explicaciones o una linea determinada, el bloc es mucho más personal.
    También se han ido muchos de los que comenzaron a seguirme, es normal. Las personas se aburren o cambian de textura, opinión o se pican y se molestan o bien , incluso , de manera ideológica, pues guste o no, cada uno tiene y escribe según su taranná.
    Felicidades
    per molt anys més ¡¡¡
    Salut

    ResponElimina
  2. Felicidades y que sigas por muchos años más, para darnos compañía. Facebook, se lleva todo el pastel, es normal por los medios técnicos que dispone. Pero bueno, tú te lo curras y te entretiene, que es de lo que se trata y nosotros lo leemos e igual.
    Ánimo.

    ResponElimina
    Respostes

    1. Gracias Carlos. Eso, entretiene como el libro gordo de Petete.

      Elimina
  3. Ara que l'he llegit m'he adonat que jo no arribo a quinze, però quasi, tretze. No és pas un blog com el teu, que poses un post cada dia. La meva raó de esser era la meva pintura, al principi pensava que podria fins i tot vendre quadres, cosa que no ha passat. A vegades he estat mesos sense posar res, però sempre quan acabava un quadre pensava que calia posar-ho al blog. El que sempre recordaré i agrairé al meu blog és mer mitjà dels comentaris vaig conèixer una dona que tenía un altre blog, que després de converses pel messenguer i telefòniques, va vindre a València on jo vivia a comprar-me un quadre ... es varen enamorar ... i avui és la meva companya de vida, i per ella, jo visc a Catalunya ... i estimo Catalunya. I la meva vida va donar un tomb total.

    ResponElimina
    Respostes
    1. Gràcies Manuel, i quina historia d'amor més bonica la que expliques. Que duri.

      Salut

      Elimina
  4. Ni recuerdo desde cuando te leo y te sigo, pero desde luego que ha llovido mucho.

    Felicidades por la persistencia y por sentir que tienes algo a decir y aportar a los demás.

    No siempre estamos de acuerdo, cosa que por otra parte seria muy aburrida, pero creo que tu y tus seguidores hemos conseguido tener una ventana de dialogo civilizado, con opiniones diversas, respeto y sin exabruptos ni astracanadas.

    Por mi parte, no tengo una frecuencia muy alta publicando. Aunque ahora estoy de vacaciones, mi trabajo es bastante absorbente en cuanto a horarios, y solo tengo tiempo de leeros y poco mas.

    Sigue publicando, sigue disparando sobre todo lo que se mueva, y sigue dándonos razones para pensar y reflexionar.

    Felicidades.

    ResponElimina
    Respostes
    1. Gracias, me ha gustado mucho la foto que has publicado hoy. Eso si que es disparar.

      Elimina
  5. Persistència. Et felicito. per part meva fa poc que hi sóc en el món del blog. Haig de dir que m'agrada.

    Salut, Francesc.

    Anna Babra

    ResponElimina
    Respostes
    1. Gràcies Anna, gràcies al bloc he sabut de tu i dels teus poemes. Una bona recompensa que he rebut.

      Salut

      Elimina

B L O C S
COMENTARIS
  • Francesc Puigcarbó
    Francesc PuigcarbóHo sé, en vaig parlar per primera vegada el 2013, però ara torna a ser notícia per la denegació per part de la Justícia d'indemnitzar-lo, per l'error i a més fer-li pagar les costes del judici. Potser els progres no han fet soroll com diu Najat per què es moro i no impor…
  • Júlia
    JúliaAquest cas és molt dramàtic i prou conegut, des de fa temps. Costa d'entendre, la veritat , però tampoc els progres han fet soroll, al menys, no gaire
  • Francesc Puigcarbó
    Francesc PuigcarbóRelligats més aviat.
  • Francesc Puigcarbó
    Francesc PuigcarbóAquest i uns quants més, però aquest frega la indecència. Aquests 5 jutges haurien de ser destituïts automàticament i apartats de la judicatura.Salut.
  • Toy folloso
    Toy follosoHi han estaments que "aquell" els va deixar lligats i ben lligats...
  • Tot Barcelona
    Tot BarcelonaEn ocasiones, no pocas, no entiendo las decisiones judiciales. Este es un caso.Salut
Widget byTutorial Blog
-

ADMINISTRADOR DEL BLOC